home page ?


Puois lo gais temps de pascor
Renovell'e ve
Vestitz de fuoill'e de flor,
Chantarai desse;
C'atressi s'es mos pensatz
De fin joi renovellatz,
Car mos sobranssiers volers,
A cui non platz vils plazers,
A trobat a son talen
Dompna de cor e de sen,
Orgoillosa et humil,
De captenenssa gentil.

Amar mi fai ad honor
Mos rics cors ancse,
Ses blasme, e ses follor
D'autrui e de me.
C'anc no m'abelli beutatz
Ni paratges, ni rictatz,
Si no - i fos sens e sabers
Que fant far e dir plazers,
E gardar de faillimen
Dompn' e cel q'en lieis s'enten;
Et ai cor tant seignoril,
C'az autr'amor no m'apil.

Mas qui vol d'entendedor
Proar s'ama be,
Gart son sen e sa ricor,
Ni cum si capte:
Que, s'es ben enamoratz,
Li faich e - il dich e - il solatz
Serant plus ric que - l devers;
C'amors non es mas plazers,
E tuich beill chaptenemen
Movon d'amar leialmen;
Mas ieu no - n trob entre mil
Un qui en sos faitz non gil.

Qui vol aprendre d'amor
Amar li cove,
Que ja per enseignador
No - n aprendra re:
Que fin' amors -- so sapchatz --
Non es als, mas voluntatz
C'adutz inz e - l cor vezers,
On la reten Bels--Plazers,
E viu de doutz pessamen;
Per c'usqecs am' et enten
En aut luoc, o en sotil,
Ves qez a ric cor o vil.

Mas tant a fina valor
Cella qe - m mante,
Que non cre lausengador
Ni fals dich, so cre;
Que - l sieus gens cors rics, prezatz,
Complitz de totas beutatz,
Conois messonjas e vers,
Per que non tem far plazers:
C'ab sen soana e pren
E jutja tan leialmen
Que palaitz ten per cortil,
S'om no - i fai faich agradil.

Ni eu non vau plus queren
Terra ni baron ni gen:
Tuich autre faich mi son vil,
Tant mi son li siei gentil.