prosody | miscellaneous |
Puois lo gais temps de pascor Renovell'e ve Vestitz de fuoill'e de flor, Chantarai desse; C'atressi s'es mos pensatz De fin joi renovellatz, Car mos sobranssiers volers, A cui non platz vils plazers, A trobat a son talen Dompna de cor e de sen, Orgoillosa et humil, De captenenssa gentil. Amar mi fai ad honor Mos rics cors ancse, Ses blasme, e ses follor D'autrui e de me. C'anc no m'abelli beutatz Ni paratges, ni rictatz, Si no - i fos sens e sabers Que fant far e dir plazers, E gardar de faillimen Dompn' e cel q'en lieis s'enten; Et ai cor tant seignoril, C'az autr'amor no m'apil. Mas qui vol d'entendedor Proar s'ama be, Gart son sen e sa ricor, Ni cum si capte: Que, s'es ben enamoratz, Li faich e - il dich e - il solatz Serant plus ric que - l devers; C'amors non es mas plazers, E tuich beill chaptenemen Movon d'amar leialmen; Mas ieu no - n trob entre mil Un qui en sos faitz non gil. Qui vol aprendre d'amor Amar li cove, Que ja per enseignador No - n aprendra re: Que fin' amors -- so sapchatz -- Non es als, mas voluntatz C'adutz inz e - l cor vezers, On la reten Bels--Plazers, E viu de doutz pessamen; Per c'usqecs am' et enten En aut luoc, o en sotil, Ves qez a ric cor o vil. Mas tant a fina valor Cella qe - m mante, Que non cre lausengador Ni fals dich, so cre; Que - l sieus gens cors rics, prezatz, Complitz de totas beutatz, Conois messonjas e vers, Per que non tem far plazers: C'ab sen soana e pren E jutja tan leialmen Que palaitz ten per cortil, S'om no - i fai faich agradil. Ni eu non vau plus queren Terra ni baron ni gen: Tuich autre faich mi son vil, Tant mi son li siei gentil. |