home page ?


Nuls hom non deu eser meraveilaz
S'eu non sui gai ni zant alegramen,
Car Deu e cilh a cui me sui donaz
M'an trait de ioi e mis en pensamen:
Ilh, car mi te in desesperamen,
E Deus, car es trop mis en sa 'speransa!
E pois ambdos me donan malenansa,
Ben a grant tort s'om zamais mi repren
S'en perd mon zan, pois ai perdut mon sen.

Si anc a Deu pris d'ome pietaz,
Per merzel prec q'il m'ai'in zausimen
E-m renda-l ioi dun sui per el raubaz,
Car el meteus diz c'om a salvamen
Non pot venir, se so que tol no ren!
E pois el ten de tot ren la balansa,
Tornar mi deu per dreiz en benenansa:
Se non o fai, son diz mezeis desmen,
Don naisera gran eror illa jen

Estat avem compagnon lonzamen,
Amic Sordel, de ioi e d'alegransa,
Mas ar m'a Deu mis en tan gran eransa
Qes compaygna cenz qe-m partra-m breumen,
Si-n breu lo ioi qe Deus m'a tolt no-m ren.

Beguinages--e Deu, car lo consen--
A-m faiz e-m fai peiz de mort per un cen.