home page ?


Ja de chantar nulh temps no serai mutz,
Pus la belha de qu'ieu sui enueyos,
A cui mi suy de leyal cor rendutz,
No uol ni-l plai qu'ieu estey cossiros!
E pus ilh a de pretz la senhoria,
E de beutat part totas las plazens,
Non dey passar en re sos mandamens,
Ni o fis anc ni farai ni o faria.

De mon senhor si tot fon grans lo brutz
De demandar sos dreitz e sas razos
A las ciutatz, leu s'en es retengutz.
Per so ditz hom ques ilh n'estai duptos
Quar son lassat et an fait companhia!
E no calgra duptar lurs nozamens,
Quar negun las no pot esser tenens
Nozatz a tort, quar lo dreitz lo deslia.

Leu pot hom dir que, s'ieu en fos crezutz,
Ja no fora remazuda per nos
Esta guerra, pus que-ls faitz son mogutz!
Mas pus hi fon Marcelh' et Avinhos,
E nos fezem lo piegz qu'om far podia,
Que quan degram mais far d'afortimens,
Nos alonguem los mil marcxs humilmens,
E no-ls degram alonguar un sol dia.

Mas est afar uey qu'er leu retengutz,
Que de Fransa es uengutz lo ressos
Que mos senher s'en es tant irascutz
Que tug dizon qu'el n'a leuat la cros
E uol passar en terra de Suria.
Guardatz s'o fai ben ni adrechamens
Que so que pert de sai aunidamens
Uol demandar ad aquels de Turquia.

Quar plus souen no-s uira mos escutz
Lai ues Arle, en sui felhs et iros,
Mas s'ieu m'aten en tro que despregutz
En sia-l coms, ieu serai dreitz Bretos,
Quar on plus pren d'anta, mays s'umilia
Encontra selhs don li ven l'aunimens!
Per qu'ieu nulh temps no serai d'aital sens,
S'om las rendas qu'ieu hi pert no-m rendia.

S'a mon senhor plai qu'ieu en patz n'estia,
Prec li, si-l plai, que mi sia suffrens
Qu'ieu lur deman so de que sui perdens,
Qu'Alamano non es pas en Ongria.