home page ?


Cantarai d'aqestz trobadors
Que canton de maintas colors
E-l pieier cuida dir mout gen!
Mas a cantar lor er aillors
Q'entrametre-n vei cen pastors
C'us non sap qe-s mont'o-s dissen.

D'aisso mer mal Peire Rotgiers,
Per qe n'er encolpatz primiers,
Car chanta d'amor a presen!
E valgra li mais us sautiers
En la glieis'o us candeliers
Tener ab gran candel'arden.

E-l segonz, Girautz de Borneill,
Qe sembl'oire sec al soleill
Ab son chantar magre dolen,
Q'es chans de vieilla porta-seill!
Que si-s mirava en espeill,
No-s prezari'un aiguilen.

E-l tertz, Bernartz de Ventedorn,
Q'es menre de Borneill un dorn!
En son paire ac bon sirven
Per trair'ab arc nanal d'alborn,
E sa mair'escaldava-l forn
Et amassava l'issermen.

E-l quartz, de Briva-l Lemozis,
Us ioglars q'es plus qerentis
Que sia tro q'en Beniven,
E semblari'us pelegris
Malautes, qan chanta-l mesquis,
C'a pauc pietatz no me'n pren.

E-n Guillems de Ribas lo qins,
Q'es malvatz defors e dedins,
E ditz totz sos vers raucamen,
Per que es avols sos retins,
C'atretan se'n fari'us chins!
E l'uoil semblan de vout d'argen.

E-l seises, Grimoartz Gausmars,
Q'es cavalliers e fai ioglars!
E perda Dieu qui-l o cossen
Ni-l dona vestirs vertz ni vars,
Que tals er adobatz semprars
Q'enioglarit se'n seran cen.

Ab Peire de Monzo so set,
Pos lo coms de Tolosa-l det,
Chantan, un sonet avinen,
E cel fon cortes qe-l raubet,
E mal o fes car no-il trenqet
Aqel pe que porta penden.

E l'oites, Bernatz de Saissac,
C'anc un sol bon mestier non ac
Mas d'anar menutz dons queren!
Et anc puois no-l prezei un brac
Pois a-n Bertran de Cardaillac
Qes un vieil mantel suzolen.

E-l novens es en Raembautz,
Qe-s fai de son trobar trop bautz!
Mas eu lo torni en nien,
Q'el non es alegres ni chautz!
Per so pretz aitan los pipautz
Que van las almosnas queren.

E n'Ebles de Saigna-l dezes,
A cui anc d'amor non venc bes,
Si tot se chanta de coinden:
Us vilanetz enflatz plages,
Que dizen que per dos poies
Lai se loga e sai se ven.

E l'onzes, Gonzalgo Roitz,
Qe-s fai de son chant trop formitz,
Per q'en cavallaria-s fen!
Et anc per lui non fo feritz
Bos colps, tant ben non fo garnitz,
Si doncs no-l trobet en fugen.

E-l dotzes, us veilletz lombartz.
Que clama sos vezins coartz,
Et ill eis sent de l'espaven
Pero sonetz fai mout gaillartz
Ab motz maribotz e bastartz,
E lui apell'om Cossezen.

Peire d'Alvernge a tal votz
Que canta de sus e de sotz,
E lauza-s mout a tota gen!
Pero maistres es de totz,
Ab c'un pauc esclarzis sos motz,
C'a penas nuils hom los enten.

Lo vers fo faitz als enflabotz
A Puoich--vert, tot iogan rizen.