prosody | miscellaneous |
Can lo dous temps comensa E pareis la verdura E.l mons s'esclair' e gensa E tot cant es, melhura, Chascuna creatura S'alegra per natura . Eu sols fatz estenensa De far envezadura. En aspra penedensa Sui, s'a lonjas me dura, Qu'en tal ai m'entendensa, Don nulhs bes no m'agura Tot' ai meza ma cura En cor de peira dura ! E sai que fauc falhensa, Car non am per mezura. En sa bela fachura Ed en so clar vizatge Paus tota m'aventura Com en ric senhoratge. Tant es de bel estatge, Rich' e de gran linhatge, Qu'eu no cre,s'ilh o jura, Refut mon omenatge. E si.m tenh a tortura Lo seu respos salvatge, Sei olh m'en fan drechura, Que.m son del cor messatge! Qu'eu sai be per uzatge, Qu'olh no celon coratge. Sol aisso.m n'asegura, Qu'eu no.n ai autre gatge. Mout fai gran vilanatge Qui trop leu s'espaventa , Qu'apres lo fer auratge Vei que.lh dous' aura venta. S'a .xx. ans o a .xxx. Agues sauva m'ententa , Ges no planh mo damnatge Vas que ma joy' es lenta. Domna pros e valenta, Genser de la plus genta, Faitz vostre cors salvatge Tan privat qu'eu lo senta. Car s'eu mor, domna genta, Que ja nuza no.us senta, Mos cors n'aura damnatge E m'arma n'er dolenta . |