| |
|||
| prosody | miscellaneous |
Lo rossignolet salvatge Ai auzit, que s'esbaudeja Per amor en son lengatge, E.m fai si morir d'enveja, Car lieis cui desir Non vei ni remir E no.l volgr' ogan auzir -- Pero, pel dous chan Q'el e sa pars fan, Esfortz un pauc mon coratge, E.m vau conortan Mon cor en chantan, So q'ieu no cuidiei far ogan. Empero, nuill alegratge No.m don' al cor res q'ieu veja! E car poing e mon follatge Ben es dreitz c'aissi m'esteja E.m dej' avenir, Quar per fol cossir Laissiei mon joi a jauzir, Don sui en afan E n'ai ir' e dan! E conosc e mon coratge Qu'ai perdut est an, Que non aic joi gran, Ni ren qe.m vengues a talan. E si tot plaing mon dampnatge, Mos cors aclin' e sopleja Vas lieis qe a.l seignoratge De mi, e taing q'esser deja! C'anc no.m poc plus dir, Qan venc al partir, Mas sa cara.ill vi cobrir, E.m dis sospiran: A Dieu vos coman-- E qan pens e mon coratge L'amoros semblan, A pauc, en ploran No m'auci, car no.il sui denan Midonz, que ten mon cor gatge, Prec, si cum cel que merceja, Que no m'aja cor volatge, Ni fals lausengiers non creja De mi, ni s'albir Qu'ieu vas autras.m vir -- Que per bona fe sospir E l'am ses engan E ses cor truan! Q'ieu non ai jes tal coratge Cum li fals drut an, Qe van galian, Per c'Amors torn' en soan. Anc no falsei mon viatge Vas lieis, cui mos cors s'autreja, Pus l'aigui fait homenatge! E non ai cor que.m recreja Ja del sieu servir, Cui qu'enuei ni tir! Sieus sui, e no.m posc giquir De lieis, tan ni quan, Qu'autra non deman! Ni non es e mon coratge Res qu'ieu vuelha tan, Per que la reblan Las mas jontas, humilian. Chanssos, de te fatz messatge, E vai ades, e despleja Lai on jois a son estatge, A midons qe tant m'agreja Que no.m puesc partir, Q'ieu muor de desir! E, s'il te deign' acolhir, Vai l'ades membran -- e no t'anz tarzan -- Lo cossirier e.l coratge Que per te li man, Don muor desiran, Car non la remir en baizan. Na Maria, tan Avetz de pretz gran Per que son tuich d'agradatge Miei dich e miei chan, Per la lauzor gran Q'ieu dic de vos en chantan. |