prosody | miscellaneous |
Qui chantar sol Ni sap de cui Ni cre Que sos plazers l'enans Sos solatz ni sos chans, Era pos els verjans Par la folh'e la flors E colora.l pascors Los vergers e los pratz, Si sa razos li platz, Chan oimais e conhdei. Que ren el mon no vei Que joi ni solatz valha! Que guerra ni batalha Ni nauza ni tensos Non es mas trics als pros. Per qu'eu - cui dol, Car jois m'adui - Deme Mos chantaretz voians De salutz e de mans! Am tan pretz e bobans Qu'entr'altres chantadors M'abat ma mei'amors E.m reten a solatz. Pro vetz m'en sui lonhatz E menatz e felnei! Pero, pos enfolei, Torn ferir en la palha Don esper que.l gras salha, Que no.i fos la meissos, Com om sobramoros. Mas s'eu m'ai dol, Car aissi.m fui Ni.m te L'amors, don lo talans No.s part, cui sera.l dans Meus er cui sec l'afans E l'ir'e la paors! Tan tem c'al chap del cors Remanha.l pros e.l gratz. Sui ges trop desreiatz En dir so que no dei Be pot esser! mas vei, Si mos brans noca talha Ni no.m las ma ventalha, C'a mas bonas chansos Se tanh be gazardos. E, deus c'om vol, So que la dui Mais, be, Deu donc esser clamans D'un cal que dezenans Ans es lo meschaps grans E.l tortz e la folors C'om de do de senhors, Desque sera chassatz, Se fassa trop cochatz! Mais esper e mercei C'us fols ab son agrei, Que.s n'auci e.s tartalha, Ve.i pro vetz que nualha Valers e gratz e dos, Car es sobrecochos. E qui so.m col Que ges altrui Per re No colri', es semblans C'anc i toches engans Ans es plachs benestans A fis entendedors C'om de solas onors Se tenh'a be menatz. De me es be vertatz Qu'en cal que part m'estei, Vas l'amor no vanei Que.m sojorn'e.m trebalha, Si.m desbois'e m'entalha D'un adrech cors ginhos Sas avinens faissos. E qui.l lassol Romp ni destrui C'a fe Guida lo drech balans, Es en vertat soans E sia dichs truans E fals! qu'entr'amadors Es la maier lauzors Celars e fermetatz. Dels fis sia triatz E.l melhs d'Amor abnei, Qui so drech ni sa lei No sec e pren gazalha De tans, que d'un no.lh chalha! C'anc, pos una.n volc dos, Me non amet ni vos. D'avol aiol Par, que redui Qui ve Ni vi paiatz demans, Que no n'a gaire dans! Que cel que pogr'enans Far a l'altre socors, Se tenia per sors E per ben arribatz. Er'es l'afars chamjatz De pretz e de domnei, C'un non auch ni no vei Que mezura.n trassalha! Pero qui non egalha Pros e dans a sazos, No.m par c'anc amics fos. A tort s'esmol Qui.l seu esdui Ni se D'avinens fachs prezans Ni s'i para doptans. C'anc, pos s'estreis Costans Ni.s viret als maiors, No s'alevet valors Ni s'aerc largetatz E, pos eu.n sui passatz, Que dich n'ai so que dei, Leu, si.s vol, o sordei Mas si part Escoralha Lo coms Guis d'escombralha Desliures sos preizos, Lonh n'anera.l resos. E pos tan s'esparpalha Lo plegs, ja sai no salha Ni pass entrels Gascos, Per que.s perd'Aragos Senher Sobre-Totz, vos Siatz ades dels pros E tu vai t'en, chansos, A'n Rigaut, d'enveios |