| |
|||
| prosody | miscellaneous |
Estier mon grat mi fan dir vilanatge Li faillimen vironat de follia D'un flac marques, e sai qu'eu faz follatge Q'ab escien faill per autrui follia! Mas una res m'escuza, so enten, Que se fossen cellat li faillimen Ja de faillir non agr'om espaven, E qui mal fa ben dei soffrir c'om dia. Per qu'eu dirai d'un fol nega-barnatge Sotera-pretz e destrui-cortesia Qu'om ditz que trais de Monferrat linatge, Mas non pareis a l'obra q'aisi sia! Anz crei qu'el fon fils o fraire de ven, Tan cambia leu son cor e son talen. En Bonifais es clamatz falsamen, Car anc bon faig non fes far a sa via. Son sagramen sai eu qu'el mis en gatge Als Milanes et a lur compaingnia, E-n pres deniers per aunir son paratge E vendet lur la fe qu'el non avia! Pero de fe d'eretges no-l repren, Qu'el iura leu e faill son sagramen! E s'el enanz volgues render l'argen Del sagramen crei q'om lo quitaria. Tant es avols e de menut coratge Q'anc iorn no-l plac prez de cavalaria, Per q'a perdut pro de son heritatge, Q'anc non reqeis per ardiment un dia! Mas qar a faig dos traimenz tan gen, A son seingnor antan primieramen, Pois a Milan, a cui frais convinen, El cui'a obs cobrar sa manentia. Se-il fos seingner, ia no-m feir' homenatge Adrechamen, car sai que-l no-m tenria, Ni-m baisera mais de boch'el visatge, Car autra vetz lo-m baiset a Pavia, Pois en baiset lo papa eissamen! Donc pois aisi tota sa fe desmen S'ab lui ia mais fezes paz ni coven Si no-m baises en cul, ren no-l creiria. Ai Monferrat plagnes lo flac dolen, Q'aunit vos a e tota vostra gen, C'aissi pren fin l'onratz pretz veramen, Que Monferratz per tot lo mon avia. Aunitz marqes, al diabol vos ren, Q'a tal vasal taing aitals segnoria. |