| prosody | miscellaneous |
Aras qu'es lo gais pascors Vengutz floritz e fulhatz, Mi destrenh si fin'amors Per lieys a cui mi sui datz, Qu'autr'amor non puesc voler Ni d'autra joi non esper; E doncx s'amors no lim fai Sovenir, per lieis murrai, Que nueit e jorn en sospir, Tan l'am e tant la dezir. Tant es nobla sa ricors E sos belhs cors gent formatz, Quel mielhers dels amadors For'en lieis amar honratz Que l'ames. Tan sap valer Que de totz sap retener Grat que vezon son cors gai, Vas cui ai cor tan verai, Que nueit e jorn en sospir, Tan l'am e tant la dezir. Elh fina fresca colors De sa clara plazen fatz Vens de beutat las gensors, El gais covinens solatz, Qu'ilh a, lam fai tan plazer Que no la puesc pro vezer, Et aissam ten en esmai, Tan m'abelis e mi plai, Que nueit e jorn en sospir, Tan l'am e tant la dezir. Mas trop m'enfoli folhors Al prim que li grans beutatz De sos huelhs galiadors Fes mos huelhs outracujatz Envejos de si, e per Re no'n puesc mon cor mover. E doncs cui en blasmarai? Mos huelhs; qu'als blasmar non sai. Las que nueit e jorn sospir, Tan l'am e tan la dezir. E sil coms, on es valors, De Proens', e pretz prezatz, Me luenha de lieis, honors Non l'er, e sai qu'es vertatz, Que drutz non deu dan tener A fin amic jorn ni ser, Per qu'ieu no crei ni creirai, Qu'el me tenha dan hueimai, Que nueit e jorn en sospir, Tan l'am e tan la dezir. Al nobl'efan, on es sors Fis pretz, que non es malvatz, En Jacme, cui es doussors Dars e tot so qu'als pros platz, Prezen mon chan, quar per ver Sap gent far tot son dever. Mas de la belha cui ai Dat mon cor, nol partirai, Que nueit e jorn en sospir, Tan l'am e tan la dezir. |