home page ?


L'autrier m'anav'ab cor pensiu
Per una ribeira en jos
Trobei pastora ab agradiu
Cors plazen, ab plazens faisos,
Que gardava anhels pres d'un riu
Soleta jost un bois folhos.
Saludei la'n mantenen.
Pastoreta, dieus vos sal
Pus qu'ieu lo vostre cors gen
Am per fin amor coral.
Elam respos humilmen:
Senher, dieus vos gart de mal
Et apres respos breumen:
De vostr'amor non mi cal.

Tosa, e d'ivern e d'estiu
Non vi tant belha com es vos
Ni tan azauta, per queus pliu
Que d'autra non soi envejos;
Per qu'ira volhatz que s'esquiu
De mi e sial cors jojos.
Et ajatz en chauzimen,
Dousa res plazen, c'aital
M'auretz trastot mon viven
Com sol fin amic lejal.
Elam dis que ges talen
Non ai d'amor, donc queus val,
Quar m'anatz tan enqueren?
Nous mou de sen natural.

Mas, sius platz, senher, digatz me
Del comte que Proensa te,
Per que los Proensals ausi
Nils destrui, qu'ilh nolh forfan re,
Ni per que vol ni cuj' aisi
Dezeretar lo rei Marfre.
qu'ieu non cre qu'el l'agues tort
Ni de lui terra tengues,
Ni cug que fos a la mort
Del pros comte de Artes,
Ni ges del sagramen fort
Nolh mier mal que N'ainaut fes
Qu'el morria, com mas ort
Noi te ni rendas ni ses.

Toza, per l'erguelh c'ab si
Lo coms d'Anjou, es ses merce
Als Proensals, elh clerc son li
Cotz e fozil, per que leu cre
Dezeretar lo rei que fi
Pres e valor fina soste.
Pero d'aitan me conort,
Que anc d'erguelh be non pres
Az ome, per c'a mal port
Venran lai, som par, Franses,
Sol c'ab los sieus ben s'acort
Lo valens ricx reis Marfres.
Pueis er el elh sieu estort,
Quelh clerc nos seran sotzmes.

Senher, aram digatz chantan
Del gentil enfan d'Arago,
Sius par que ja nulh temps deman
So que de son linhatge fo,
Pos que ric, jove, fort e gran
Lo troba hom e bel e bo.
Qu'ieu volria que ades
Demostres son valen cor
Als cobezes fals engres
Orgollos ab cui pretz mor
E caba........
Tro quels agues mes en l'or
........els gites
De nostre lenguatge for.

Toza, beus puesc dir de l'enfan,
Si deus salut e vidalh do,
Que ja per el patz no auran
Li sieu enemic ni perdo.
El Proensal restauraran
Per el lur barnatge, quar so
Envejos de lui e pres
Lo tenon ades del cor;
E quar te fin pretz en pes
E valor en son dreg for,
Volgra que dieus li dones
Del papa tot lo trezor,
Quar ieu me non cre qu'estes
Melhs la riqueza d'Ector.

Senher, ieu volgra de N'audoart
E del nobl'enfan ferm amor,
Pos cascuns ha bel cors galhart,
E que ama pretz e valor,
Quar s'abdui eron d'una part
Conquistan, defenden lo lor,
Poirion viure grazit
Per maintas gens e lauzat.
Pos abdui si son issit
D'un linhatge per vertat,
Ja l'uns l'autre non oblit,
Que mais en seran onrat,
E pels amicx obezit
E pels enemicx doptat.

Tozal reis d'Arago hi gart,
Silh platz, son pretz e sa honor,
Et ieu prec li que non ho tart,
Si tot s'a de bon pretz la flor,
Quar ja pueis non auran regart
De rei ni neis d'emperador.
E pos larc et eissernit
Son abdui e bon armat,
Nos tanh que vivon aunit
Per ver ni dezeretat,
Ans sion per els bastit
Tost tal joc e entaulat,
Don sion elm escroisit
E maint alberc desmalhat.

A l'enfan de pretz complit
Senher Peire, e amparat
Sion per el li faidit
De Proensa et onrat.

Tosa be m'avetz guerit,
Quar l'enfan avetz lauzat,
Quar non sai tan ben aibit,
A cui valors tan agrat.

Senher, per l'enfan grazit
Peire, de pretz acesmat,
Seran enquar enrequit
Maint paubre deseretat.

........ arrit
Mas pel nobl'e....
.......sbaudit
Quar fin......