prosody | miscellaneous |
L'autrier m'anav'ab cor pensiu Per una ribeira en jos Trobei pastora ab agradiu Cors plazen, ab plazens faisos, Que gardava anhels pres d'un riu Soleta jost un bois folhos. Saludei la'n mantenen. Pastoreta, dieus vos sal Pus qu'ieu lo vostre cors gen Am per fin amor coral. Elam respos humilmen: Senher, dieus vos gart de mal Et apres respos breumen: De vostr'amor non mi cal. Tosa, e d'ivern e d'estiu Non vi tant belha com es vos Ni tan azauta, per queus pliu Que d'autra non soi envejos; Per qu'ira volhatz que s'esquiu De mi e sial cors jojos. Et ajatz en chauzimen, Dousa res plazen, c'aital M'auretz trastot mon viven Com sol fin amic lejal. Elam dis que ges talen Non ai d'amor, donc queus val, Quar m'anatz tan enqueren? Nous mou de sen natural. Mas, sius platz, senher, digatz me Del comte que Proensa te, Per que los Proensals ausi Nils destrui, qu'ilh nolh forfan re, Ni per que vol ni cuj' aisi Dezeretar lo rei Marfre. qu'ieu non cre qu'el l'agues tort Ni de lui terra tengues, Ni cug que fos a la mort Del pros comte de Artes, Ni ges del sagramen fort Nolh mier mal que N'ainaut fes Qu'el morria, com mas ort Noi te ni rendas ni ses. Toza, per l'erguelh c'ab si Lo coms d'Anjou, es ses merce Als Proensals, elh clerc son li Cotz e fozil, per que leu cre Dezeretar lo rei que fi Pres e valor fina soste. Pero d'aitan me conort, Que anc d'erguelh be non pres Az ome, per c'a mal port Venran lai, som par, Franses, Sol c'ab los sieus ben s'acort Lo valens ricx reis Marfres. Pueis er el elh sieu estort, Quelh clerc nos seran sotzmes. Senher, aram digatz chantan Del gentil enfan d'Arago, Sius par que ja nulh temps deman So que de son linhatge fo, Pos que ric, jove, fort e gran Lo troba hom e bel e bo. Qu'ieu volria que ades Demostres son valen cor Als cobezes fals engres Orgollos ab cui pretz mor E caba........ Tro quels agues mes en l'or ........els gites De nostre lenguatge for. Toza, beus puesc dir de l'enfan, Si deus salut e vidalh do, Que ja per el patz no auran Li sieu enemic ni perdo. El Proensal restauraran Per el lur barnatge, quar so Envejos de lui e pres Lo tenon ades del cor; E quar te fin pretz en pes E valor en son dreg for, Volgra que dieus li dones Del papa tot lo trezor, Quar ieu me non cre qu'estes Melhs la riqueza d'Ector. Senher, ieu volgra de N'audoart E del nobl'enfan ferm amor, Pos cascuns ha bel cors galhart, E que ama pretz e valor, Quar s'abdui eron d'una part Conquistan, defenden lo lor, Poirion viure grazit Per maintas gens e lauzat. Pos abdui si son issit D'un linhatge per vertat, Ja l'uns l'autre non oblit, Que mais en seran onrat, E pels amicx obezit E pels enemicx doptat. Tozal reis d'Arago hi gart, Silh platz, son pretz e sa honor, Et ieu prec li que non ho tart, Si tot s'a de bon pretz la flor, Quar ja pueis non auran regart De rei ni neis d'emperador. E pos larc et eissernit Son abdui e bon armat, Nos tanh que vivon aunit Per ver ni dezeretat, Ans sion per els bastit Tost tal joc e entaulat, Don sion elm escroisit E maint alberc desmalhat. A l'enfan de pretz complit Senher Peire, e amparat Sion per el li faidit De Proensa et onrat. Tosa be m'avetz guerit, Quar l'enfan avetz lauzat, Quar non sai tan ben aibit, A cui valors tan agrat. Senher, per l'enfan grazit Peire, de pretz acesmat, Seran enquar enrequit Maint paubre deseretat. ........ arrit Mas pel nobl'e.... .......sbaudit Quar fin...... |