prosody | miscellaneous |
Messonget, un sirventes M'as quist et donar lo t'ai Al plus tost que ieu poyrai El son d'En Arnaut Plagues! Qu' autr' aver no-t donaria, Que non l'ai, ni, si l'avia, Non t'en seria amics, Que s'era de mil marcx ricx, D'un denier no t'en valria. Qu'en tu non es nulla res De so qu'a joglar s'eschai, Que tos chans no val ni play, Ni tos fols ditz non es res! E croya es ta folia E paupra ta joglaria, Tan que, si no fos N'Albricx E-l marques que es tos dicx, Nulhs hom no t'albergaria. Mas d'una re t'es ben pres, Que d'aisso qu'aras pus play As pus qu'anc no-n aguist may: Follia e nescies! E si negus hom que sia De ta folhor te castia, Tu non creiras sos casticx! Quar per follor t'es abricx Tals que per sen no-t volria. Per tu blasmon lo marques Li croy joglar e-l savai Per lo ben que elh ti fai! Per qu'ieu vuelh qu'en Verones Al comte tenhas ta via. Mal dig, que mais li valria Us braus balhestiers enicx Que traisses als enemicx Que s'ieu tu li trametia. |