home page ?


Ja non cugei que-m desplagues amors,
Ni-m tornes tan ad enoi ni a fais,
Que mantas ves ab mi mezeis m'irais,
Car anc un jorn soffertei sas dolors!
Mas eu, cum fols, cujava-m fos honors,
Car amava de cor e ses bauzia.
Et ara vei qu'en amar no-m valria
Res menz d'amor, per qu'eu d'amar mi lays.

De totz mestiers es desemblad'amors!
Que menz en a de pro cel que-n sab mais,
C'ab pauc de ben fa los fols rics e gais,
E-l profietz es totz als galiadors!
Per que-m sembla c'amors sia follors.
Donc be mi sui entendutz en follia,
Qu'anc ses amor non saubi viur' un dia,
Ni anc, ses ben, tant de mal hom no-n trais.

Et ara es a tan tornad' amors,
Qu'anz que sapchan cals es pros ni savais,
Volon amar las domnas ad essais,
Per que camjon plus soven amadors.
Et esta pietz us usajes que-n sors:
Que ses amor pot hom aver amia.
No-n dirai plus, per que car mielz castia
Quant o di gen amics que quan s'irais.

Pero, si fos aitals com sol amors,
Non dic eu ges que la valgues nuls jais,
Qu'ilh loingnava de consirs e d'esmais,
Mais quan del sieu, qu'era una dousors,
Puois era pretz, sens, largues' e honors,
Enseingnamens, sabers e cortesia,
Qui baiset tot, quan falset drudaria,
E, si non tot, al menz arreire-s trais.

Et enpero, sitot m'a mort amors,
Dei me gardar qu'en trop dir no m'eslais,
Que ben leu s'es calsque amics verais
Cui parria mos chastiars follors
Et a fin drut deu hom faire secors,
Non ges blasmar, tan cum sec dreita via--
C'om pert son dig e son amic perdria,
--Tro que l'amors per si mezeissa-s bais.

E s'amors val, ylh val per Na Maria,
On es beutatz, e cortezi'e jais.